Rodzina Kotwicz Wyrzykowski

Na wstępie pragnę wszystkich powitać. Od niedawna zacząłem szukać informacji dot. moich przodków rodziny Kotwicz-Wyrzykowskich. Z moich ustaleń byli dziedzicami wsi Witkowice i Lubojenki par. Borowno. Mam już sporo ustaleń i aktów urodzeń, małżeństw i zgonów. Przewijają się nazwiska Ossowskich z którymi łączy mnie ślub Heleny Felicji Ossowskiej z Leopoldem Wyrzykowskim w 1830 roku w Kłomnicach. Kolejne nazwiska występujące przy Wyrzykowskich to Gogolewscy i Topolscy. Drzewo które już zdołałem stworzyć jest imponujące dzięki pomocy osób zajmujących się tą tematyką. Można zerknąć na stronie rodziny Myszkowskich Pana Andrzeja Wcisło w "Noga i innych Ossowskich" gdzie potwierdziły się moje ustalenia. Jestem ciekaw czy w rejonie Witkowic zachowały się jakieś dokumenty, zabudowania, groby przodków itd. Za każdą informacje będę wdzięczny. Imiona Wyrzykowskich zaczynając od najstarszych to Adam i Helena z Cykarzewa potem Augustyn i Marianna i jego syn Tomasz Ignacy 1777r i Salomea z Kowalskich. Chrzestnym Tomasza jest sam książę Sanguszko i Jabłonowski. Następnie Leopold 1807 i Helena Felicjanna z Ossowskich dziedzic Witkowice i jedno z dzieci czyli mój bezpośredni przodek to syn Władysław ur. 1838r - 1903r Blizanow ż. Józefa z Perkowskich. Władysław mieszkał w Słupcy, Koninie, Krzymowie i Blizanowie gdzie był wójtem, natenczas gminy Brudzew Kaliski. Kolejne dzieje to już jego syn Adam i Tatiana z Perkowskich z Hrubieszowa ojciec mojej babci Reginy Herszel z Wyrzykowskich. Moja praca się pięknie rozwija i jest coraz więcej faktów.
pozdrawiam serdecznie Donat Herszel

Dobra ziemskie Witkowice część A nabył Felicjan Gogolewski od różnych dawniejszych właścicieli: od urodzonego Michała Tomickiego 18.01.1789 r. pierwsza część; od urodzonego Walentego Piotrowskiego 17.01.1791 r. druga część za 9000 zł; od urodzonego Antoniego Karlińskiego 7.04.1791 r. trzecia część za 9000 zł; od urodzonej Zofii ze Strzeleckich podówczas zamężnej Kredowskiej 3.01.1792 r. za 1000 zł. Dobra ziemskie Witkowice część B nabył Felicjan Gogolewski od urodzonego Urbana Jackowskiego 9.03.1801 r. za 3500 zł. (Urban Jackowski wraz z bratem Maciejem objęli Witkowice część B w 1766 r. po swym zmarłym ojcu. Po śmierci Macieja Jackowskiego pozostał syn Kacper, którego prawnym opiekunem został Urban Jackowski, który również w imieniu Kacpra sprzedał Felicjanowi Gogolewskiemu należącą do niego część dóbr Witkowice . W ten sposób jedynym właścicielem dóbr Witkowice część A i B stał się Felicjan Gogolewski.
Felicjan Gogolewski 27.04.1811 r. sprzedał dobra Witkowice Wiktorowi Gogolewskiemu,
Wiktor Gogolewski 17.07.1817 r. sprzedał dobra Witkowice Tomaszowi Topolskiemu za 120.700 zł.
Dobra ziemskie Witkowice nabyło od Tomasza Topolskiego małżeństwo Leopold i Felicjanna z Ossowskich Wyrzykowscy dotychczasowi dzierżawcy dóbr Witkowice 19.07.1832 r. za 40.000 zł tj. 6000 rubli.
W dniu 12/24.02.1849 r. zapisano, że po Leopoldzie Wyrzykowskim toczy się postępowanie spadkowe.
Na podstawie protokołu regulacji spadku z 12/24.07.1852 r. część po zmarłym Leopoldzie Wyrzykowskim przeszła na jego sześcioro dzieci: 1. Adam Józef, 2. Józefa Ewa, 3. Władysław Jan Kanty Michał, 4. Aleksander Konstanty Mikołaj, 5. Ludwik Józef, 6. Stanisława.
Felicjanna z Ossowskich Wyrzykowska 14/26.03.1854 r. sprzedała Sylwestrowi Dembińskiemu należącą do siebie połowę dóbr Witkowice za 57.500 zł tj. 8625 rubli.
Adam Józef Wyrzykowski sprzedał należącą do siebie część dóbr Witkowice 11/23.04.1855 r. Sylwestrowi Dembińskiemu. 
Józefa Ewa Wyrzykowska sprzedała należącą do siebie część dóbr Witkowice 10/22.04.1858 r. Sylwestrowi Dembińskiemu.
Władysław Jan Kanty Michał Wyrzykowski sprzedał należącą do siebie część dóbr Witkowice 22.09/4.10.1859 r. Sylwestrowi Dembińskiemu.
Aleksander Konstanty Mikołaj Wyrzykowski sprzedał należącą do siebie część dóbr Witkowice 6/18.01.1862 r. Sylwestrowi Dembińskiemu.
Ludwik Mikołaj Wyrzykowski sprzedał należącą do siebie część dóbr Witkowice 11/23.12.1862 r. Sylwestrowi Dembińskiemu.
Stanisława Wyrzykowska zamężna Bazulin sprzedała należącą do siebie część dóbr Witkowice 4/16.10.1868 r. Sylwestrowi Dembińskiemu. W ten sposób jedynym właścicielem całości dóbr Witkowice stał się Sylwester Dembiński.
Powyższe informacje pochodzą z księgi wieczystej dóbr Witkowice.
W Witkowicach nic się nie zachowało do naszych czasów z zabudowań dworskich. Poza tym nie bardzo nawet wiadomo jakie były ich losy, bo być może kolejni właściciele burzyli poprzednie zabudowania i stawiali nowe. Jeszcze jakieś zabudowania istniały po 2 wojnie światowej, ale nie wiem czy był tam jeszcze dwór czy tylko dom mieszkalny przy zabudowaniach folwarcznych. Na pewno zmarła tam właścicielka dóbr Witkowice Janina z Reszków Grabowska 22.09.1941 r. Nie wspomina się jednakże w tym kontekście o dworze tylko o budynku mieszkalnym. W 1945 r. Witkowice zostały przejęte przez Skarb Państwa w ramach dekretu o reformie rolnej. Zabudowania folwarczne mieściły się przy skrzyżowaniu ulic Częstochowskiej, Głównej i Leśnej. W tym miejscu jest dziś firma Wimar. Ewentualny dwór być może przestał istnieć w Witkowicach jeszcze przed 1945 r. Co do dworu, który należał do rodziny Wyrzykowskich to nic na ten temat nie da się powiedzieć, tj. jak długo istniał i przez kogo został wybudowany. Witkowice należały do parafii Borowno, jednakże na miejscowym cmentarzu nie ma absolutnie żadnych grobów należących do rodziny Wyrzkowskich, Gogolewskich czy Topolskich. Dokumentów archiwalnych oczywiście również tam nie ma. Wszelkie dokumenty dotyczące Witkowic tj. księgi wieczyste znajdują się w archiwach w Częstochowie i Piotrkowie Trybunalskim. Także w Witkowicach czy Borownie czy sąsiednich miejscowościach nie ma żadnych pamiątek dotyczących Wyrzykowskich, Gogolewskich i Topolskich. Rodzin tych można już tylko poszukiwać w dokumentacji archiwalnej m.in. księgach wieczystych i księgach metrykalnych parafii Borowno.

 

Witam
Jestem Panu b. wdzięczny za tak wyczerpującą i szybka odpowiedź. 
Pozdrawiam serdecznie Donat Herszel

Może jeszcze dopiszę krótka historię losów Władysława Wyrzykowskiego s. Leopolda i Felicyanny z Ossowskich dziedziców Witkowic i Lubojenki. Po śmierci Leopolda sprzedał Witkowice i osiadł w Krzymowie koło Konina gdzie w 1859 ożenił się z Józefą Perkowską. Był właścicielem dóbr Blizanowskich i wójtem gminy Brudzew. (Obecnie to gm. Blizanów) Dobra Blizanowskie przekazał synowi Adamowi i jego żonie Tacyannie. Adam sprzedał Blizanów ok 1910 roku i wyjechał na Ukrainę gdzie był zarządca folwarku u Siemienskich w Barszczowicach. Niestety podczas zamieszek w 1924 wraz z żoną i moja babcia Regina w czasie ucieczki z Ukrainy zmarl. Jego żona Tacyanna i córka Regina pochowane są w Blizanowie. Regina wyszła za Lucjana Herszel. Po dworku nie ma śladu wiem jedynie, że dworek był naprzeciw sali OSP a karczma przy kościele w Blizanowie. Obecnie budynek po karczmie jest wyremontowany i zamieszkały.
Pana dane w odpowiedzi bardzo mnie ucieszyły bo tyle ustaleń zajęło by mi szmat czasu. 
jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam Donat Herszel

W takim razie dobrze, że moje informacje były przydatne. 
Mam też pewne zapytanie odnośnie rodziny Wyrzykowskich. Może będzie Pan w stanie wyjaśnić pewną zagadkę.
Agata Małolepsza w swojej książce "Działalność artystyczna i ziemiańska rodu Reszke na przełomie XIX i XX w." Gdynia 2010 na str. 310 - 311 pisze: "W majątku Garnek na prawach rezydenta mieszkał od 1933 roku Stefan Wyrzykowski, syn Aleksandra Wyrzykowskiego i Marii z Wasikiewiczów. W połowie XIX wieku rodzina Wyrzykowskich była właścicielem folwarku Witkowice, który został jej odebrany przez władze carskie za udział w powstaniu styczniowym. Stefan Wyrzykowski był w posiadaniu dokumentów rodzinnych, na podstawie których zdołał udowodnić swoje powinowactwo z dawnymi właścicielami Witkowic. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości napisał list do Heleny Grabowskiej z prośbą o pozwolenie na zamieszkanie w Witkowicach. Ostatecznie jego nowym miejscem zamieszkania stał się majątek Garnek. Stefan Wyrzykowski był weteranem I wojny światowej i wojny polsko - bolszewickiej. Na skutek odniesionych ran do końca życia poruszał się na wózku inwalidzkim. Miał wysoką emeryturę, z której część przeznaczał na życie. Z czasem stał się przyjacielem całej rodziny, a młodsze pokolenie określało go mianem wujka. Stefan Wyrzykowski mieszkał w majątku Garnek aż do swojej śmierci, która nastąpiła 14 stycznia 1943 roku". W przypisie na str. 344 Agata Małolepsza powołała się na akt zgonu nr 93 z 1943 r. sporządzony w księdze metrykalnej parafii Garnek, poświadczający zgon Stefana Wyrzykowskiego. Na str. 390 autorka stwierdza, że Stefan Wyrzykowski został pochowany na cmentarzu parafialnym w Garnku, ale jego grób nie zachował się do czasów obecnych. 
Pytanie do Pana: czy ustalił Pan pokrewieństwo Stefana Wyrzykowskiego z Wyrzykowskimi z Witkowic? Dlaczego Stefan Wyrzykowski twierdził, że majątek Witkowice został Wyrzykowskim odebrany przez władze carskie z powodu ich udziału w powstaniu styczniowym? Z księgi wieczystej majątku Witkowice nie wynika, aby majątek ten był konfiskowany. Po prostu członkowie rodziny Wyrzykowskich sprzedali go Sylwestrowi Dembińskiemu. Kim w takim razie był Stefan Wyrzykowski i dlaczego mówił nieprawdę? Majątek Garnek i Witkowice należał do Janiny z Reszków Grabowskiej zmarłej w 1941 r. Zastanawiam się dlaczego nie zweryfikowała opowieści Stefana Wyrzykowskiego o konfiskacie Witkowic w księdze wieczystej. Żadnej konfiskaty przecież nie było. Ciekawe jakie dokumenty przedstawił Stefan Wyrzykowski, aby udowodnić swoje pokrewieństwo z Wyrzykowskimi z Witkowic. Postać ta jawi się jako zagadkowa w kontekście tego co mówił, gdyż konfiskata nie była prawdą. Czy chciał po prostu zamieszkać w Witkowicach nie posiadając żadnego domu i nieco podkoloryzował historię rodziny Wyrzykowskich? Może Pan coś wie na ten temat albo chociaż jest w stanie stwierdzić, że Stefan Wyrzykowski na pewno pochodził od któregoś z synów Leopolda Wyrzykowskiego i Felicjanny z Ossowskich.

Na tą zagadkę nie znam odpowiedzi ale obiecuje, że przynajmniej postaram się coś ustalić. Może uda mi się dotrzeć do jakichś materiałów. Popytam po rodzinie może ktoś będzie coś pamiętał z przekazu ustnego. Muszę mieć trochę czasu. 
pozdrawiam Donat