Przepraszam za mój wpis, którego nie mam jak usunąć i bardzo Panu dziękuję, Panie Krzysztofie.
Niestety rozwiał Pan również moją iskrzącą się nadzieję, że przed moim dziadkiem ktokolwiek cokolwiek z Zasępów "moich", po mieczu, osiągnął...
Jestem prawie zupełnie nowa, proszę więc o podpowiedź, gdzie mogę dowiedzieć się kim mógł być ów zarządca Zasępa. Póki co tylko czytam akta i staram się je połączyć z osobami w moim drzewie genealogicznym, z różną skutecznością.
A co do młyna Sast to o nim mowa w akcie, który dołączyłam do pierwszego wpisu (na tej stronie).
Pozdrawiam serdecznie!
Młynarz Andrzej Maszczyński (syn Macieja i Joanny z Michniowskich), ur. w 1823 w Chlewicach, w latach 1867 - 1893 mieszkał z żoną (Wiktorią z Mazelanów) w młynie w Kamienicy Polskiej. Przybyli z Poniku (gmina Potok Złoty, przenieśli się do Kuźnicy Marianowej w gminie Dźbów.
Pisząc administrator bądź dzierżawca miałem na myśli to, że był młynarzem, który tymże młynem zarządzał lub go dzierżawił. Niestety nie mógł go mieć na własność, bo ziemia na której stał młyn nie należała do niego. Kim był ów Zasępa? Na pewno z pochodzenia chłopem, który został przyuczony na młynarza. Nie sądzę, by można się było o nim dowiedzieć czegoś więcej ponad to co jest w aktach metrykalnych. Musiałyby się zachować księgi gospodarcze z dóbr Wikłów, ale takowych nie ma z żadnego roku czy epoki.
Są jeszcze Księgi ziemskie i grodzkie wieluńskie; Terrestria et castrensia Wielunensia, 1456-1806, przechowywane w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie (
www.agad.gov.pl/pomoce/wielunzgr60.xml
). W tych księgach prócz innych spraw sporządzano opisy dóbr ziemskich, czasem nawet dokładne. Tam mogłoby coś być również o młynie. Ale szukanie w tych księgach jest bardzo żmudne, wiele dokumentów jest po łacinie. A z drugiej strony szansa, że akurat będzie coś o majątku Wikłów z interesującego nas okresu i jeszcze o młynie Zasępa też nie jest duża. Części ksiąg nawet nie udostępnia się ze względu na zły stan zachowania. Być może kiedyś zespół ten zeskanują i umieszczą w internecie. Wtedy będzie łatwiej szukać.
Proszę spojrzeć na to że przodek coś osiągnął, był młynarzem, nie każdy mógł nim zostać, a i korzyści miał z tego większe niż chłopi pańszczyźniani. Przykładowo nie brakło mu chleba na przednówku. Być może też finansowo zyskiwał.
Istotnie w akcie występuje młyn Sast. Nie kojarzę tego z żadnym obiektem młyńskim o tej nazwie w okolicach Kruszyny. Jedynie jak wspomniałem podobnie brzmi nazwa młyna Saternus na północ od Widzowa. Być może nazwa ewoluowała i wcześniej był to Sast? Ale to są tylko spekulacje w tym momencie nie poparte dowodami. Był jeszcze młyn Sadzawki w pobliżu Kruszyny, ale też raczej nie pasuje. Oba młyny nie istnieją co najmniej od połowy XIX wieku.
Bardzo Panu dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Wiele się dowiedziałam dzięki Panu i wiele zrozumiałam z tego, jak to w tamtych czasach funkcjonowało.
Pozdrawiam serdecznie,
Ola
Antoni Ładowski to mój przodek, a dokładnie 4xpradziadek, ojciec m.in. Gertrudy Ładowskiej i paru innych dzieci, w tym Zuzanny Barskiej i syna Wincentego- młynarza w Rzejowicach, niedaleko od Kobiel. Zmarł w grudniu 1842 a jego żona wraz z córką Petronelą przeniosły się do Rzejowic do młyna Wincentego Ładowskiego. Wincenty urodził się w 1815 roku w Łękińsku, więc tam też może Antoni mieszkał.
Czy Pan też jest jego potomkiem?
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Polak
Jan Kersten , młynarz, syn Karola i Luizy z Kassmanów. Ewangelik. Zm. 23 VI 1854. Pozostawił żonę Luizę z Bahnków i 6 dzieci. Świadkowie: Piotr Mader z Kamienicy Polskiej i Jakub Kowarz z Huty Starej .
Akt zgonu w aktach zejścia filiału ewangelicko-augsburskiego z lat 1854 -1 891 (w zasobie Archiwum Państwowego w Częstochowie, zespół 57, sygn.66, akt nr 18.
Niekiedy ograniczamy kwerendę do akt rzymsko-katolickich, trzeba pamiętać także o aktach dotyczących rodzin ewangelików.
