Mlyny i mlynarze - okolice Czestochowy

W gminie Konopiska w miejscowości Wąsosz znajduje się młyn należący dziedzicznie do rodziny Morawców. Obecnie elektryczny dawniej napędzany spiętrzonymi wodami Konopki.

... a co z młynem w Klepaczce koło Truskolas , nikt nic nie wspomina a bardzo chętnie dowiedziałbym się o tym , jeśli ktoś coś może pomoć w uzyskaniu takich informacji to bede wdzięczny ... 

Nie wiem co z Klepaczką, ale czy zna Pan akt zgonu z Truskolas 2/1845. Zmarła Ewa Skwara żona  Pawła - młynarza w Gawędziu (Zamłynie).

skwarek (Grzegorz Skwara) napisał: ... a co z młynem w Klepaczce koło Truskolas , nikt nic nie wspomina a bardzo chętnie dowiedziałbym się o tym , jeśli ktoś coś może pomoć w uzyskaniu takich informacji to bede wdzięczny ... 

Pierwszy raz słyszę, gdzie był młyn w m. Klepaczka no i w jakim miejscu i okresie czasu?

Osada młynarska Pająk
Osada młynarska Pająk należała do dóbr Konopiska.
Adolf i Zofia ze Stremerów małżeństwo Bewenze nabyli tę osadę wraz z dobrami Konopiska od Napoleona Stępowskiego 17/29.11.1873 r. za 32.700 rubli.
Adolf i Zofia ze Stremerów małżeństwo Bewenze oddzielili od dóbr Konopiska osadę młynarską Pająk o powierzchni 27 mórg i 284 prętów i sprzedali ją przed notariuszem Zborowskim w Częstochowie Józefowi synowi Łukasza i Józefie córce Jana z domu Turskiej małżeństwu Czernickim 7/19.03.1878 r. za 1250 rubli.
Stanisław syn Józefa i Katarzyna córka Ignacego z domu Deska małżeństwo Czerniccy nabyli osadę młynarską Pająk od małżeństwa Józefa i Józefy Czernickich przed notariuszem Biernackim w Częstochowie za nr aktu 2914, dnia
18.11/1.12.1900 r. za 3300 rubli.
Włodzimierz Rafałowicz nabył osadę młynarską Pająk wraz z budynkami od małżeństwa Stanisława i Katarzyny Czernickich przed notariuszem Kossem w Częstochowie za nr aktu 3071, dnia 24.11.1931 r. za 35.000 zł.
Włodzimierz Rafałowicz zginął w 1942 r.
Skarb Państwa przejął tę osadę mającą według nowych pomiarów14.9770 ha na podstawie decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, Wydział Rolnictwa i Leśnictwa w Częstochowie z dnia 30.04.1964 r. i decyzji Prezydium
Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 23.07.1964 r.
W uzasadnieniu decyzji z dnia 30.04.1964 r. o przejęciu osady stwierdzono, iż nieruchomość została opuszczona przez właściciela w czasie wojny 1939 – 1945 i od tego czasu nie była użytkowana przez właściciela ani jego rodzinę. Około 1950 r. ówczesny zarząd gminy zagospodarował część odłogów przez zalesienie około 6 ha pastwiska. W późniejszych latach Państwowy Fundusz Ziemi objął w administrację dalsze 4 ha, tak że obecnie leży odłogiem około 5 ha. Na przedmiotowej nieruchomości nie ma żadnych zabudowań. Wprawdzie znaleźli się spadkobiercy, to jest żona właściciela zamieszkała w Kudowie Zdroju i brat inż. Wacław Rafałowicz, obecnie zamieszkały w Częstochowie, którzy przeprowadzili postępowanie spadkowe, ale nie objęli gospodarstwa w posiadanie. Spadkobiercy nie regulują żadnych należności wobec Skarbu Państwa i gromady i tym samym nie interesują się opuszczonym gospodarstwem. Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.08.1961 r. (Dz. U. Nr 39, poz. 198),
gospodarstwo powyższe podlega przejęciu na rzecz Skarbu Państwa.
Spadkobiercy, tj. Władysława Materne – Rafałowicz z Kudowy Zdroju oraz Wacław Rafałowicz z Częstochowy złożyli odwołanie od tej decyzji, jednakże Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Wydział Rolnictwa i Leśnictwa w Katowicach swoją decyzją z dnia 23.07.1964 r. podtrzymał decyzję PPRN w Częstochowie z dnia 30.04.1964 r. Była to decyzja ostateczna, od której
spadkobiercom nie przysługiwało już odwołanie.
Poniżej fragment mapy Ekonomia Poczesna, plan przestrzeni wsi Konopiska z 1833 r. na której zaznaczono osady młynarskie Pająk i Kotara
(AGAD, Zbiór Kartograficzny, sygn. 265/12)

Proszę o wszelkie wskazówki i informacje o młynach w miejscowości Kamieńskie Młyny (dawniej Młyny). Wiem, że było ich trzy, jeden poruszany był za pomocą wiatraka, drugi był to młyn wodny, a trzeci był wodno-turbinowy, po którym zostały budynki, turbina i staw.  Najbardziej zależy mi na właścicielach i dzierżawcach w pierwszej połowie XX wieku. Pozdrawiam WM