Dnia 12.01.1932 r. Karol hr. Raczyński sprzedał osadę młynarską Babie o powierzchni 17.0084 ha wraz z budynkami, młynem wodnym, urządzeniem młyńskim, siłą wodną i tym wszystkim co z natury, przedmiotu i przeznaczenia nieruchomość stanowi, bez wyłączenia, wolną od długów i obciążeń. Nabywcami byli Rafał syn Leona i Michalina z domu Michno małżonkowie Jagoda oraz Adam syn Rafała i Marianna córka Łukasza z domu Wuczyńska małżonkowie Jagoda, zamieszkali we wsi Żuraw. Cena kupna: 60.000 zł. Rafał i Michalina Jagoda nabyli 3.0002 ha ziemi otoczone ze wszystkich stron wodą wraz z budynkami, młynem wodnym, urządzeniem młyńskim oraz siłą wodną za 40.000 zł. Adam i Marianna Jagoda nabyli pozostałe 14.0082 ha za 20.000 zł. W posiadanie nabytego majątku Jagodowie wchodzili w dniu dzisiejszym. Podatki z tego majątku obciążały nabywców od 1.01.1932 r. Do czasu oddzielenia nabywanego majątku od folwarku Babie litera A pod względem podatków nabywcy Jagodowie zobowiązali się płacić przypadające z nabytego majątku podatki do Kasy Zarządu Dóbr Złoty Potok na każde żądanie tego Zarządu. Przed podpisaniem aktu kupujący zapłacili Karolowi hr. Raczyńskiemu 55.000 zł. Pozostałą część ceny tj. 5000 zł nabywcy zobowiązali się solidarnie zapłacić Karolowi hr. Raczyńskiemu gotówką w kancelarii notariusza Tadeusza Kossa za rok jeden licząc od dnia dzisiejszego, bez uprzedniego wezwania, z procentem 12% liczonym od dnia dzisiejszego i płatnym rocznie z dołu. Dłużnicy Jagodowie zastrzegli sobie prawo spłaty tej sumy przed terminem ratami po 1000 zł za prywatnym pokwitowaniem Głównego Zarządu dóbr Złoty Potok. Wszystkie koszty i opłaty od niniejszego aktu obciążały w całości sprzedawcę Karola hr. Raczyńskiego. Od sprzedaży niniejszej dokonanej w drodze parcelacji na podstawie przepisów o reformie rolnej pobrano w gotówce opłaty stemplowej 600 zł, od pełnomocnictwa 3 zł, od pierwszego wypisu 5 zł, dodatku 10% - 60 zł i 80 gr. i na rzecz notariusza 500 zł. W imieniu Karola hr. Raczyńskiego osadę młynarską Babie sprzedawał Jan Władysław Berger zamieszkały w Warszawie przy ulicy Plac Dąbrowskiego 2 na mocy plenipotencji Karola hr. Raczyńskiego sporządzonej przed notariuszem Antonim Massalskim w Warszawie dnia 21.11.1931 r. za nr aktu 1833.
(Archiwum Państwowe w Częstochowie, Akta notariusza Tadeusza Kossa w Częstochowie, sygn. 14, akt nr 100 z 12.01.1932 r.)
Obecnie Babie stanowi część wsi Smyków w gminie Przyrów.
The following user(s) said Thank You: Andrzej Kuśnierczyk
Pożary. We wsi Magreta, gm. Krzepice spalił się drewniany młyn wodny, należący do Stanisława Tasarza. Straty wynoszą około 260 rubli. (Goniec Częstochowski, nr 102 z 12.04.1908, s. 2)
Młyn Magreta opisałem w niniejszym wątku na str. 9.
Pożar w Korwinowie. Spłonął młyn wodny i tartak. 1937r
Przyczyną pożaru krótkie spięcie, Popularne miejsce wycieczek „całej Częstochowy", Korwinów, leżący w odległości około 10 kilometrów przy linii kolejowej Częstochowa - Katowice, byt dzsiejszej nocy widownią dużego pożaru. Spłonął mianowicie młyn wodny i tartak, należące do Antoniny Pałorskiej. Pożar wybuchł okało godziny 11-ej w nocy w młynie i znajdując pod dostatkiem łatwo palnego materiału, niemal momentalnie zajął cały budynek. Buchnęły w niebo stupy ognia, krwawym blaskiem rumieniąc wody rzeki. Z pożogi jęły wystrzelać snopy iskier. Za chwilę ogień objął sąsiadujący z młynem tartak, gdzie na szczęście nie było zapasów drewna. Na alarm pośpieszyła z pomocą miejscowa straż ochotnicza; później przybyły straże ogniowe z Rakowa, Wrzosowy i Częstochowy. Dzięki sprawnej akcji ratowniczej i okoliczności, że noc była bezwietrzna, pożar udało się zlokalizować około godziny 2-ej w nocy. Uratowano położony o podal na górce dom mieszkalny i zabudowania gospodarcze. Ocalały również składy drzewa. Młyn z urządzeniem i zapasami zboża oraz tartak spłonęły jednak doszczętnie. Straty wynoszą około 70.000 zł. Poważniejszych wypadków z ludźmi nie było. Przyczyną pożaru było krótkie spięcie. W młynie pracowała bowiem turbina, wytwarzająca elektryczność do oświetlenia. W sąsiedniej cegielni, zaopatrywanej w prąd właśnie ze spalonego młyna, zauważono okolo godz. 11- ej, że zgasło światło. W chwilę potem wybuchł ogień.
Źródło: ,,Goniec Częstochowski" nr 154,1937r
Wkradła się Panu drobna literówka, bowiem spalony młyn należał do Antoniny Patorskiej, a nie Pałorskiej. Patorscy to znana w okolicach Częstochowy i Radomska rodzina młynarska zajmująca się tym fachem od pokoleń:
www.geni.com/people/Antonina-Patorska/6000000046108099822
Spalony młyn położony był na tzw. Osadzie Młynarskiej Wały. Opisałem ją na stronie 10 niniejszego wątku.
