Babiniec

Proszę o przetłumaczenie dokumentu:
Ślub Stefana Barańskiego z Ewą Kozina akt 8 1819 rok parafia Kraków – Zwierzyniec Bielany
 

Tu już w formie tabeli: 15 I 1819, dom nr 15, Szczepan Barański, kaw., lat 18 + Ewa Kozina, panna, lat 20, (aetas oznacza wiek), oboje rustici czyli dosłownie wieśniacy

Dziękuję za tłumaczenia. Jak często stosowano zapis tabelaryczny. Czy obok tego zapisu w tabelach są jeszcze akty opisowe. Ja z tej parafii mam taki opisowy akt (w załączniku). Czy on jest wyjątkiem, czy były dwie formy zapisów równoległych?

W zaborze austriackim do c1780-1795 księgi (pisane po łacinie) miały formę dudki (jak te wczorajsze), póżniej wprowadzono formę tabelaryczną, też łacińską. W Księstwie Warszawskim po przyjęciu Kodeksu Napolenona od wiosny 1808 weszła forma narracyjna po polsku i tak potem pozostało w Królestwie Polskim do wiosny 1868, kiedy zaborca nakazał zapis rosyjski, co trwało do c1915. W Wolnym Mieście Krakowie (inaczej Rzeczpospolita Krakowska) forma narracyjna po polsku przetrwała do 1846, potem znowu łacińskie tabelki, jak w całęj Galicji.

Czy może być wersja opisowa tego aktu małżeństw z 1819 roku? 

Chyba tylko w archiwum, ale alegata są dostępne online:

www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/zespol/-/zespol/31530

I są po polsku akty chrztu obojga małżonków i akt zgonu Jana Barańskiego. I tak jak się domyślałem i pisałem wcześniej, imię pana młodego to polska forma Szczepan. Stefan był rzadki na wsi przed XX wiekiem. Internet pisze np. tak:

>>  Szczepan, podobnie jak Stefan, jest polską formą greckiego imienia Stephanos, pochodzącego od słowa stéphanos, czyli wieniec, korona. Forma Szczepan została zapożyczona z łaciny za pośrednictwem języka czeskiego, Stefan natomiast wywodzi się bezpośrednio z łacińskiej formy Stephanos. Już od średniowiecza Szczepan i Stefan są używane niezależnie jako różne imiona, przy czym formy Szczepan używano głównie w środowisku wiejskim, natomiast Stefan w klasach wyższych. Dziś imienia Szczepan używa 16 086 Polaków (w 2001 r. - 24 848). >>

>>Szczepan – imię męskie. Pierwotna spolonizowana forma greckiego imienia Stefan , przejęta do polszczyzny w czasach najdawniejszych, jeszcze przed ustaleniem się w języku polskim spółgłoski f – która była wówczas zastępowana przez [p] lub (tę drugą w zapożyczeniach niemieckich lub w wyrazach przejętych za niemieckim pośrednictwem) – w brzmieniu Szczepan i dopiero wtórnie sprowadzona do języka polskiego w brzmieniu Stefan [1] .Patronem tego imienia jest święty Szczepan .Szczepan imieniny obchodzi: 3 sierpnia i 26 grudnia . >>