Mapa Diecezji Częstochowskiej 1931
Oto kolejna interesująca mapa - obszar Diecezji Częstochowskiej w 1931 r. Również pochodzi z Archiwum Archidiecezji Częstochowskiej, a skan otrzymałem od p. Marka Rokosy.
Oto kolejna interesująca mapa - obszar Diecezji Częstochowskiej w 1931 r. Również pochodzi z Archiwum Archidiecezji Częstochowskiej, a skan otrzymałem od p. Marka Rokosy.
Ośrodek Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego zaprasza członkow i sympatyków Towarzystwa Genealogicznego Ziemi Częstochowskiej do wzięcia udziału w wycieczce edukacyjnej „Spacerkiem po Błesznie”. O historii i mieszkańcach Błeszna (m.in. o właścicielach dworu, fortalicji, straży pożarnej i nauczycielu Eugeniuszu Żychlińskim) mówić będą podczas przechadzki Justyna Galińska, Andrzej Kuśnierczyk, Juliusz Sętowski i Roman Sitkowski.
Sobota 4 czerwca. Zbiórka uczestników od godz. 9.30 w rejonie pętli autobusowej przy ul. Brzezińskiej. Początek spaceru ok.10.00 ze wzgórza z kasztanowcami (przy ul. Bohaterów Katynia) - w kierunku Grobli. Obejrzymy resztki dworskich zabudowań (tzw. dwór Rozenbaumów, wcześniej Jeziorkowskich i ich spadkobierców) oraz miejsce, w którym stała wieża obronna otoczona fosą.
Od p. Marka Rokosy otrzymałem ciekawą mapę Częstochowy z 1901 (wydana drukiem w 1902) z zaznaczonymi numerami działek i przedsiębiorstwami. Dokument pochodzi z Archiwum Archidiecezji Częstochowskiej.
KSIĘGA LUDNOŚCI WSI CYNKÓW (Sygn GmKoziegłowy 6 – Archiwum Państwowe w Częstochowie)
[brak początkowych 36 stron]
5. Wojciech Chabrzyk 1840 (Andrzej i Marianna Psonka)
Jan Chabrzyk 1842 ( - || - )
Antoni Chabrzyk 1852 ( - || - )
6. Franciszek Psonka 1814 (Tomasz i Salomea Paliga) zm.1902 [wdowiec po Zofii Szatan]
s. Antoni 1853 (ż. Marianna Kasprzyk)
7. Antoni Kidawa 1859 (Wincenty i Marianna), ż.Katarzyna Duda
Elżbieta z Surmów Duda 1824 Brudzowice
Ignacy Duda 1847 Zendek (Franciszek i Elżbieta Surma) ż. Agnieszka Grzybowska z Będzina
(1v.Gembala)
Józef Duda 1858 (Franciszek i Elżbieta Surma ) ż. Marianna Sitek (Maciej i Marianna Skalska)
Zabytek Krolowa polska na Iasnogorze funkcjonuje jako bezimienny rękopis, przechowywany w Bibliotece Naukowej Akademii Nauk Ukrainy im. Wasyla Stefanyka we Lwowie w tzw. Zespole Baworowskich (sygnatura Bawor. 649 III). Rękopis jest formatu 39cm x 24cm. Pełny tytuł dzieła Krolowa polska na Iasnogorze. Nabożeństwo na wszystkie dnie roku na cześć Maryi Panny jest umieszczony na grzbiecie oprawy. W Archiwum na Jasnej Górze znajduje się mikrofilm tego zabytku sporządzony w 1986r. (,z którego korzystałam).
Krótka historia rękopisu oraz właściwości językowe zabytku.
Rękopis w większości sporządzony został jedną ręką, takim samym atramentem, na tym samym papierze, w niechronologicznym układzie. Twórca dzieła musiał być blisko związany z tradycją paulińską, której najsilniejsze centrum znajduje się na Jasnej Górze. Wskazują na ten związek takie fakty pojawiające się w zabytku, jak dobra znajomość dziejów Jasnej Góry, bardzo dobra orientacja w złożonym procesie politycznych uwarunkowań funkcjonowania zakonu w Rzeczypospolitej XVIII stulecia oraz literatury dotyczącej wydarzeń historycznych, która w owym czasie dostępna była jedynie członkom tej wspólnoty zakonnej. Autor swobodnie porusza się także wśród tekstów odnoszących się do kultu maryjnego od najstarszych ojców Kościoła począwszy, poprzez traktaty mariologiczne średniowieczne i nowożytne. Przechodząc do kwestii ustalenia prawdopodobnego autora zabytku, staję przed trudnym zadaniem. Z oglądu rękopisu wynika niedwuznacznie, że zasadniczy zrąb tekstów powstał w wieku XVIII. Poddając analizie aktywność w dziedzinie twórczości literackiej można wytypować jako prawdopodobnego autora zabytku paulina Mikołaja Juniewicza (1695-1756). Mikołaj Juniewicz zaliczany był do grona poetów klasztornych. Ponadto ceniony był w zakonie jako dobry mówca i poliglota.
Podczas spotkania 11.05.2011 dr Aneta Majkowska z Instytutu Języka Polskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie przedstawiła wykład (pierwotnie planowany na kwiecień'2010) pod tytułem: „O nazwisku w rękopiśmiennych zabytkach jasnogórskich”.
Rękopiśmienne zabytki jasnogórskie, do których zalicza się zbiór pieśni „Krolowa polska na Iasnogorze” są ważnym świadectwem dokumentującym antroponimiczne nazwy własne (w szczególności nazwiska) społeczeństwa staropolskiego w XVIII w. W zabytku można odnaleźć pierwotne określenia o charakterze przezwiskowym i imiennym. Są wśród nich formacje słowotwórcze i kompozycje, np. Drobnica, Bartodziej, a także skrócone formy imienne typu Jurkisz (od Jurek). Drugi zbiór stanowią sekundarne formy nazwiskowe. Są to formacje patronimiczne utworzone formantami -i/yc, i/ycz, -ek, -ak, np. Dudzic, Burkiewicz, Dziubek oraz nazwiska posesywne (tzw. szlacheckie) zakończone na -ski, -cki, np. Lipski, Warszawicki. Zawartość treściowa zabytku oprócz znaczenia poznawczego jest także świadectwem tendencji w kształtowaniu się nazwiska na początku XVIII w. w Polsce.
Parafia św. Barbary w Częstochowie, dnia dwudziestego siódmego sierpnia, tysiąc dziewięćset trzydziestego piątego roku o godzinie siedemnastej. Stawił się Feliks Myga lat dwadzieścia sześć mający, ślusarz z Częstochowy w obecności: Kazimierza Mygi, lat dwadzieścia cztery i Anny Roman, lat dwadzieścia dwa, obojga z Częstochowy i okazał nam dziecię płci żeńskiej, urodzone w Częstochowie w dniu dziewiątym lipca roku bieżącego o godzinie trzeciej z jego małżonki Stanisławy z Ziębów, lat dwadzieścia mającej. Dziecięciu temu na chrzcie św. w dniu dzisiejszym dopełnionym dano imię Helena, a rodzicami chrzestnymi byli: Kazimierz Myga i Anna Roman. Akt niniejszy stawającemu i świadkom przeczytany, przez nas podpisany. Utrzymujący Akta Stanu Cywilnego
Dniu 26 VIII 1954 r. w par. św. Jakuba w Częstochowie Helena Myda zaślubiła Adolfa Poświatowskiego.
Jakiś czas temu przywróciłem funkcję oznaczania na mapie poszukiwanych przez nas nazwisk. Mapa ta znajduje się w menu po lewej stronie. Dodałem wszystkie wpisy wprowadzone w poprzedniej wersji tego komponentu.
Procedura dodawania punktów poszukiwań wygląda następująco:
Summa klątwy, którą wyklęty jest Alexander Koniecpolski w Krakowie, na Synodzie w kościele U Wszech Świętych, dnia czwartego maja, Roku Pańskiego 1612.
Jawnie przy zgromadzeniu wszystkiej Dyocezyey Krakowskiej, Najprzędniejszych Prałatów, i przy ludzie świeckim, gdzie sam J.M.X. Biskup ubrany będąc pontifilicaliter uczyniwszy Dekret, wyklął Alexandra Koniecpolskiego, ze wszystkiemi temi, co mu radę i pomoc jakimkolwiek sposobem dawali, co mu fawowali, którzy się cieszyli z tego, którzy wiedzieli a nieprzestrzegli, i niedali znać, i świecę zgasił. Toż uczyniło 12 Prałatów anatematyzując wszystkich tych, między którymi byli dwa Opaci, Sądecki i Chebdowski. A to o świętokraydztwo, iż wziął gwałtem, Klasztor zburzywszy, Panny ślubami obowiązane Bogu, Dorotę i Zofię Dębieńskie, i o gwałt uczyniony temuż Klasztorowi Boga wszechmogącego mocą Apostołów śś. Piotra i Pawła, i Kościoła ś. powszechnego, i naszą zwierzchnością.
27 marca minęły niepostrzeżenie cztery lata od chwili, gdy zebraliśmy się po raz pierwszy, aby powołać do życia nasze Towarzystwo. Kwietniowym spotkaniem zainaugurowaliśmy piąty rok działalności. Chcieliśmy, aby to spotkanie było wyjątkowe - i mamy nadzieję - że takie właśnie było.
W środę, 13 kwietnia w częstochowskim Pałacu Ślubów prelekcję pt. "Heraldyka, jako narzędzie pomocnicze w badaniach genealoga-amatora" wygłosił Waldemar Fronczak, jeden z bardziej rozpoznawalnych genealogów-amatorów w kraju, znany z wycofanego niestety telewizyjnego cyklu "Sekrety rodzinne", jak również aktywny uczestnik forów genealogicznych i współzałożyciel forum forgen.pl.