Wypis Główny z akt notarialnych żareckiego notariusza Eugeniusza, Edwarda syna,
Trojanowskiego, za rok 1895. W rejestrze Nr 63.
pieczęć stemplowa o treści:
Papier stemplowy
do aktów o wartości od 500 do 900 rubli srebrem.
Cena: 3 ruble 10 kopiejek
Dnia 24 stycznia/5lutego 1895 roku, przede mną żareckim notariuszem Eugeniuszem, Edwarda synem, Trojanowskim, w moim biurze znajdującym się w osadzie Żarki w powiecie będzińskim, w domu pod Nr 125, stawili się nieznani mi włościanie:
1) Franciszek, Walentego syn, Gala,
2) pełnoletnia panna Józefa, Franciszka córka, Gala
oboje we wsi Gołuchowice gminy Sulików w powiecie będzińskim, i
3) Antoni, Grzegorza syn, Bański
we wsi Brudzowice tejże gminy Sulików, mieszkający;
jako że ja Notariusz nie miałem możliwości upewnić się co do tożsamości i zdolności prawnych stawających w sposób wskazany w art. 73 Przepisów o Notariacie, to zgodnie z art. 74 tychże Przepisów, wziąłem pod uwagę okazane przez nich legitymacje wydane przez Wójta gminy Sulików: Franciszkowi Gali – w dniu 7/19 sierpnia 1869 roku, Józefie Gali – w dniu 16 stycznia 1895 roku pod Nr 1, i Antoniemu Bańskiemu – w dniu 10 lipca 1889 roku pod Nr 97/35, a następnie stawający, w obecności osobiście mi znanych, prawem wymagane właściwości posiadających świadków, mieszczan z osady Żarki: Jana, Ignacego syna, Kurka i Tomasza, Grzegorza syna, Juszczyka, zawarli umowę kupna-sprzedaży treści następującej:
art. 1.
Stawający Franciszek Gala, okazując przy tym akcie Dane Uwłaszczeniowe dla wsi Gołuchowice, zatwierdzone w dniu 9 stycznia 1869 roku, oświadczył że w tych Danych, pod Nr 61 został oznaczony właścicielem osady włościańskiej położonej we wsi Gołuchowice gminu Sulików w powiecie będzińskim, o powierzchni 9 morgów 280 prętów, na której istnieją drewniane zabudowania, takie jak: dom mieszkalny, zbożowa i bydlęca stodoły. W oparciu o to, Franciszek Gala oświadczył, że wyżej opisaną osadę Nr 61 we wsi Gołuchowice, w takim stanie, o powierzchni i granicach, w jakim się ta osada dzisiaj znajduje, ze wszystkimi budynkami, ogrodzeniami, rosnącymi drzewami i ze wszystkimi odnoszącymi się do niej prawami wraz z proporcjonalną częścią publicznego pastwiska, bez najmniejszego na rzecz swoją wyłączenia, sprzedaje niniejszym aktem współstawającemu Antoniemu Bańskiemu i przyszłej jego żonie Józefie Gala, na ich pełną i nierozdzielną własność, za dobrowolnie umówioną cenę oszacowania w kwocie 350 rubli, zgadzając się jednocześnie na przeniesienie ustalonym trybem prawa własności do sprzedanej osady na nazwiska nabywców.
Art. 2.
Wypowiedziana wyżej kwota 350 rubli jest i będzie opłacona w sposób następujący:
a) sprzedający Franciszek Gala oświadczył, że na poczet ceny sprzedaży otrzymał od nabywców, obecnie w obecności notariusza i świadków, 300 rubli, co kwituje, i
b) pozostałe 50 rubli sprzedający pozostawia u nabywców „ na wieczne nieoddanie”, a w zamian za wypłatę ich w gotówce, Antoni Bański i Józefa Gala, zgodnie z życzeniem sprzedającego Franciszka Gali, zobowiązują się dawać jemu i jego zonie Franciszce, Tomasza córce, Gala z domu Wyszyńska, do dnia ich śmierci, poczynając od momentu wejścia w faktyczne posiadanie nabytej osady, corocznie: wspólnego z sobą zamieszkania z ogrzewaniem i oświetleniem, z prawami wspólnego z nabywcami użytkowania budynków gospodarskich i pastwiska oraz jedną trzecią część działki obrobionego gruntu, na całej długości tej działki, od strony Antoniego Nowaka; w ten sposób cała cena sprzedaży zostaje wyczerpana.
Po śmierci Franciszka i Franciszki małżonków Gala, pozostawiona „na nieoddanie” kwota 50 rubli uznana zostanie za utraconą i niepodlegającą zwrotowi ani też rozliczeniu.
Art. 3.
Z chwilą podpisania tego aktu nabywcy wstępują w posiadanie prawne nabytej osady Nr 61, zaś w faktyczne przez nich posiadanie, sprzedający Franciszek Gala zobowiązuje się przekazać tę osadę wraz z ozimymi i jarymi zasiewami, w dniu 1/13 lipca 1897 roku, który to warunek brany był pod uwagę przy ustalaniu ceny sprzedaży, i do tej pory zobowiązuje się opłacać wszelkie wymagane od sprzedawanej osady podatki, opłaty i składki; zaś dalsze opłacanie tych podatków i składek należeć będzie w obowiązków nabywców – w dwóch trzecich częściach, a w pozostałej jednej trzeciej części – do obowiązku sprzedającego i jego żony Franciszki Gala.
Art. 4.
Nabywcy: Antoni Bański i Józefa Gala oświadczyli, że podstawy prawne sprzedającego Franciszka Gali są im dobrze znane, że nabywaną osadę na miejscu obejrzeli, o jej stanie, powierzchni i granicach powiadomieni zostali, z wszystkiego tego są zadowoleni i sprzedaż tę, na podanych wyżej warunkach, akceptują i przyjmują; na dowód przynależności do rosyjskiego poddaństwa i włościańskiego pochodzenia, załączają do tego aktu zaświadczenia wójta gminy Sulików z dnia 13 stycznia 1895 roku Nr 15 i z dnia 17 stycznia 1895 roku Nr 20, oraz okazują świadectwa metrykalne wydane przez proboszcza parafii Siewierz: z dnia 13/25 stycznia 1895 roku o urodzeniu Antoniego Bańskiego i z dnia 20 stycznia/1 lutego 1895 roku o urodzeniu Józefy Gala,
z których ja, notariusz, dowiedziałem się, że Antoni Bański jest synem Grzegorza Bańskiego, zapisanego w danych uwłaszczeniowych wsi Brudzowice pod Nr 37, oraz że Józefa Gala jest córką Franciszka Gali, zapisanego w danych uwłaszczeniowych wsi Gołuchowice pod Nr 61, właścicieli osad włościańskich, tak więc Józefa Gala i Antoni Bański mają prawo nabywać włościańskie grunta.
Akt ten sporządzony został i odczytany w obecności wyżej wymienionych świadków, a po przyjęciu go przez stawających i po upewnieniu się, że zawierają go dobrowolnie, oraz że rozumieją jego sens i znaczenie, podpisany został – tylko przez Antoniego Bańskiego, przez świadków i przeze mnie notariusza; za niepiśmiennych Franciszka Galę i Józefę Gala, na osobiste ich prośby, podpisał się obywatel Joachim, Ignacego syn, Szretter, w osadzie Żarki mieszkający.
Wypisy wydać stawającym, Główny Wypis – Antoniemu Bańskiemu i Józefie Gala, do rąk i za pokwitowaniem któregokolwiek z nich.
Opłacono: opłatę skarbową za papier stemplowym – 3 ruble 10 kopiejek, za Główny Wypis i w gotówce – 3 ruble opłaty aktowej, 14 rubli opłaty od wartości nieruchomości i 70 kopiejek składki na rzecz kasy miejskiej.
Podpis złożony po polsku przez Antoniego Bańskiego – przepisał po rosyjsku notariusz Trojanowski.
Z powodu niepiśmienności i na osobiste prośby Franciszka Gali i Józefy Gala podpisał się w mojej obecności Joachim Szretter – Jan Kurek.
To samo potwierdzam świadek Tomasz Juszczyk.
Żarecki notariusz Eugeniusz Trojanowski.
Wypis ten jest słowo w słowo zgodny z oryginałem aktu wniesionym do rejestru za 1895 rok pod Nr 63, i wydany został Antoniemu Bańskiemu i Józefie Gala.
Osada Żarki, dnia 12/24 lipca 1895 roku.
Notariusz Eugeniusz Trojanowski /.../.
urzędowa pieczęć okrągła notariusza