"ariendnyj sodierżatiel" to "ariendatiel" [fonetycznie] to sdzierżawca (jeden do jednego).
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hutki
97.
Działo się we wsi Chechle 15/27-VII 1885 roku o godzinie 05 po południu.
Stawił się Stanisław Zawadzki, lat 33, właściciel [содержатель] majątku Hutki, zamieszkały w Hutkach, w obecności Andrzeja [nazwisko nieczytelne dla mnie], lat 50, Józefa Popczyka, lat 41, rolników zamieszkałych w Hutkach
i okazał Nam dziecię płci męskiej, oświadczając, że urodziło się ono w Hutkach [słowo lub dwa odcięte] 13-VI o godzinie 08 po południu [sic!] roku bieżącego z prawowitej jego małżonki Michaliny z Piotrowskich, lat 37 mającej.
Dziecięciu temu na chrzcie świętym udzielonym przez Nas w dniu dzisiejszym Dono imię [sic! imię, nie imiona] Antoni Ryszard. A rodzicami chrzestnymi jego byli Stanisław Sulimierski i Wanda Sulimierska.
Akt ten obecnemu i świadkom [którzy, wydaje mi się, też byli obecni] przeczytany, ze względu na ich niepiśmienność, przez Nas i Ojca [dziecka tylko] podpisany został.
Administrator parafii Chechło, Urzędnik Stanu Cywilnego – [podpis innym charakterem pisma:] Ks. Wincenty Wielochowski, [a pod nim jeszcze innym charakterem pisma drugi podpis:] Stanisław Zawadzki.
Józef Pączek [Iозефъ Пончыкъ], jak przypuszczam,
ale zapisany z blędem: "ПончЫкъ" zamiast "ПончИкъ",
ewentualnie "ПончѢкъ" (ostatnie przez "jać"), jeśli piszący chciał dokładnie z polskiego transliterować.
Jednak w słowie "Пончыкъ" w akcie jest litera "ы" a nie "ѣ" ("jać", czytana JE)
- dla porównania obraz słowa "лѣтъ" - lat (lata w dopełniaczu),
Załącznik latjpg_2017-09-21.png nie został znaleziony
- nie ta kolejność "brzuszka i laseczki", proszę zwrócić uwagę.
Reasumując, jeśli nie mam racji odnośnie Pączka, to słowo "Пончыкъ" mozna by jeszcze odczytać: Pączyk lub Ponczyk, ewentualnie Pączik lub Ponczik, ale ten ostatni wariant (Pączik-Ponczik) tak się ma do polskiej wymowy, jak połaczenie liter "чы" do rosyjskiej pisowni, nawet chory Polak nie powie "ojczizna, ocziwiście" tylko "ojczyzna, oczywiście". W języku rosyjskim połączenie liter "чы" nie istnieje. Jest za to w językach białoruskim i ukraińskim (ZACHÓD byłego ZSRR - ziemie niegdyś przynależne do Rzeczypospolitej Obojga Narodów).
Witam !
Nazwiska nie bardzo pasujące to tego regionu, ale to już 1881 rok - więc wszystko możliwe.
Jeszcze jedna możliwość to Pańczyk, tylko druga litera to raczej "o".
Jeśli Pan uwzględni twórczość własną sporządzajacych akty i ich wiarę we własną nieomylność (vide Sejm), to wszystko jest możliwe. To oni praktycznie decydowali o tym, co w akcie pozostaje, a nie niepiśmienni stawający. Piśmienny też, podpisywał, ale nie sprawdzal - nie wypadało dyshonor czynić. Ilu ludzi dzisiaj wychodzi z urzędu z dokumentem, PRZECZYTAWSZY GO UWAŻNIE przed podpisaniem czy odbiorem? Dopiero w ZUS-ie trzeźwieją, kiedy emerytury dostać nie mogą, bo w każdym dokumencie coś inaczej niz trzeba.
Całkiem spokojnie prawidłowym zapisem nazwiska mogło być "PAńczyk" nie "POnczyk". Po "n" też spokojunie "aktopisiec" mógł mi ekki znak uznac za zbędny. Wszak to on i tylko on decydował.
