Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945

Zalassowcy herbu Półkozic : 
Franciszek otrzymał Zelisławice  w 1721  ( w wyniku działów)  -   E.Sęczys. s. 807

Zalaszowscy  -   pochodzenia mieszczańskiego  , uszlachceni 
Hieronim Zalszowski , rajca krakowski , posiadał  (do 1585 Korabniki w pow. szczyrzyckim 
szukajwarchiwach.pl/29/1426/0/3.1#tabZespol

Małgorzata z Zatorskich Zalaszowska (zm. 1578), rajczyni krakowska (zatem żona Hieronima) - nagrobek w kościele NMP w Krakowie 

Rodzina Zalassowskich mieszkała w Żelisławicach przy ówczesnej ulicy Goplana, niestety dwór ten nie zachował się. Pozostałości po nim to tylko fundamenty ale po rodzinie zachowała się praktycznie nie zniszczona Kaplica Grobowa przy ul.Piastów oraz dzieje rodziny: Francszek Zalassowski, właściciel Żelisławic, miał dwóch synów Franciszka Juniora i Stanisława. Syn Stanisław dziedziczył po ojcu wieś Dziewki natomiast syn Franciszek Junior dostał Żelisławice. Ożenił się miał 7-mioro dzieci w tym dwóch synów: Antoniego który osiadł w Dziewkach oraz Kazimierza, który wraz z żoną oraz dziewieciorgiem dzieci zamieszkali w Żelisławicach i był kolejnym właścicielem wsi. 
Przy głównej drodze Żelisławic (gm. Siewierz) znajduje się kaplica. Zbudowana na początku XIX w. jest kaplicą grobową szlacheckiego rodu Zalassowskich. Familia była właścicielem Żelisławic i leżących nie opodal Dziewek. Kaplicę ufundował i zbudował Hipolit Zalassowski, radca województwa krakowskiego.
Kaplica jest orientowana, czyli zbudowana na linii wschód-zachód. Ma kształt prostokątny, płytką absydę, kolebkowe sklepienie oraz lunety. Jest ona wpisana do rejestru zabytków. 
Zalaszowski h. Półkozic, vel Zalasowski, Zalassowski, Zalazowski, w woj. krakowskim. Mieszczańska rodzina krakowska, nobilitowana przez Zygmunta Augusta 1555 r. (Pap.). Otrzymali potwierdzenie szlachectwa na sejmie 1676 r. (Con.). Mikołaj, doktor praw, archidiakon, kanonik
poznański 1669, wydał do druku „Jus Regni Poloniae” 1701 (Nies.). 
W XVIII i XIX wieku Zalassowscy byli właścicielami m. in. dóbr Żelisławice, Trzebiesławice, Dziewki, w parafii Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, jako Zalassowscy herbu Półkozic. Zapewne do tej rodziny należała Katarzyna Malcherowa-Weiglowa, córka Stanisława Zalasowskiego, spalona na stosie w Krakowie 1539 r. za herezję. Jej siostra Barbara Zalasowska była znaną w ówczesnym Tarnowie kobietą interesu, nabyła m. in. Chyszów, a nieco później także część wsi Biała. W XVI wieku notowana jest w regestach poborowych rodzina Zalasz, nieznanego herbu, do której należały w 1508 r. dobra Suliszów koło Chmielnika, obecnie pow. Kielce, woj. świętokrzyskie (Paw.).
Genealogia 
(osób: 41)

• HIPOLIT Onufry Zalaszowski, Zalassowski h. Półkozic (1777-1832), s. Kazimierza i Franciszki Marchockiej, dziedzic dóbr Żelisławice, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie (MK Siewierz); jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Półkozic (Szl. Król.); ur. Siewierz, parafia Siewierz, chrz. 1777, na chrzcie otrzymał imiona: Onufry Hipolit; zm. tamże (MK Siewierz); ż. (9 V 1811 Wrocimowice) Felicjanna Apolonia Wójcicka (ok. 1791-1858), c. Szymona i Elżbiety Kmita; zm. Żelisławice, parafia Siewierz; w aktach zapisywana rozmaicie: Felicja Wójcik, Woźnicka, Woińska, Wojacka (MK Siewierz); jej matka Elżbieta Wójcicka z d. Kmita, c. Stefana i Marianny Grabiańskiej, zm. Siewierz 1848 (MK Siewierz); ślub w parafii Wrocimowice, pow. Proszowice, obecnie woj. małopolskie, miejscowość: Sudołek, uwagi: on lat 34, ona lat 20 (MK Wrocimowice); dzieci: Soter, Teofil, Emilia, Hipolit (Franciszek).

• NEPOMUCENA Antonina Teodora Joanna Zalassowska, Zalasowska h. Półkozic, voto Psarska (ok. 1815-po 1845), c. prawd. Marcina i 2ż. Justyny Bielowskiej; zamieszkała Gołoszyn, parafia Wysocice, pow. Miechów, obecnie woj. małopolskie (MK Wysocice); ur. prawd. Dziewki, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie (MK Siewierz); m. (1837 Siewierz) Józef Psarski h. Jastrzębiec (19 III 1811-16 I 1896), oficer wojsk polskich, uczestnik powstania listopadowego 1830/31, ziemianin; podczas powstania służył w 4 pułku, z którym brał udział m. in. w bitwie pod Grochowem; dziedzic dóbr Gołoszyn, parafia Wysocice; ślub w parafii Siewierz, miejscowość: Dziewki, uwagi: ona zapisana jako Antonina Nepomucena Teodora Zalasowska (MK Siewierz); dzieci: Edmund Konstanty (18 II 1842-8 V 1910), żołnierz powstania styczniowego 1863/64, dziedzic po ojcu majątku Gołoszyn, ur. Dziewki, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie, chrz. 1842, imiona: Konstanty Edmund, błędnie zapisano nazwisko jako Bański, żonaty z Florentyną Woźniakowską (MK Siewierz); Marianna Wanda Salomea (ur. 1845), ur. Dziewki, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie, chrz. 1845 (MK Siewierz) – Psarscy. 

Wygląd Dworku Zalassowskich Dworek był zbudowany przez pierwszego Zallasowskiego , który przybył do wsi po nadaniu szlachectwa i tytułu przez Króla Polski z dynastii Jagiellonów . Ród Zalassowskich wywodził się z wsi Zalas która znajduje się pod Krakowem , byli to bogaci kupcy co za zasługi dla kraju lub króla otrzymali tytuł i herb . Budowniczy dworku był bardzo zaranny , mądry i pomysłowy . Hodował zwierzynę i uprawiał rolę . Do pracy na roli zatrudniał mieszkańców wsi. Jak każdy szlachcic także oni mieli swoich pracowników na dworku dokładnie nie wymienię ale np .: Rzeźnik , Wędliniarz , Lokaj , Pokojówka itp . Dworek nie dotrwał do dzisiejszych czasów ale wiadomo gdzie się znajdował . Dworek był duży otoczony murem z kamienia . Na posesji znajdował się dworek , baszta i magazyn . Na dworku znajdowały się drzewa które posadził pierwszy Zalassowski . Na tych drzewach rosły Kasztany . W dawnych czasach mieszkańców Żelisławic nazywali Kasztany bo dużo drzew rosło na których były kasztany . Na środku posesji znajdował się dworek po lewej stronie była baszta a po prawej magazyn z balkonem . Po lewej stronie znajdowała się rzeka obecnie zwana Czarna Przemsza . Dworek jedno piętrowy , długi . Pokryty papą posiadał trzy kominy . Dworek był pokryty drewnem koloru żółtego lub pomarańczowego . Koło okien były okiennice a pod oknem parapet z drewna . Na środku dworku było wejście z kolumnami i jednym schodkiem oraz werandą na której znajdował się herb rodu . Przed dworkiem znajdowały się dwa kasztany . W baszcie głowa rodu wchodziła na samą górę aby obserwować jak kto pracuje na jego ziemi . Baszta to wymurowany stożek tzw. wieża na którą można wejść schodami na samą górę . Na górze baszty było zadaszanie i wyjście na górę . Magazyn to mały budynek z balkonem w którym były przechowywane produkty żywnościowe lub inne potrzebne rzeczy potrzebne do życia . Do dzisiejszych czasów nie dotrwał dworek , zachował się skrawek muru i trochę drzew oraz kaplica grobowa rodu Zallasowskich .

KAPLICA ZALASSOWSKICH W ŻELISŁAWICACHKaplica znajduje się przy wjeździe do centrum Żelisławic od strony Czekanki. Została zbudowana z końcem XVIII wieku jako kaplica
grobowa, orientowana. W rzucie poziomym prostokątna, z płytką absydą, murowana, otynkowana. Wnętrze przykryte jest
sklepieniem kolebkowym z lunetami, a podziały wewnętrzne lizenami. Fasada zachodnia została zwieńczona trójkątnym
przyczółkiem. Okna są okrągłe, w wejściu znajdują się drzwi klepkowe z okuciami. Przed wejściem było zejście do krypty pod kaplicę,
obecnie zamurowane. Dach jest dwuspadowy, kryty blachą, z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. W ołtarzu znajduje się
rzeźba Św. Jana Nepomucena barokowo-ludowa, pochodząca z miejscowej kapliczki. Na fasadzie kaplicy umieszczono epitafium
marmurowe z nazwiskami członków rodziny Zalassowskich. Byli oni dawniej właścicielami wsi Dziewki i Żelisławice. Wśród
pochowanych w kaplicy znajduje się Hipolit Zalassowski (1778-1832) - Radca Wojewódzki. 
Żelisławice - Sakralia - KapliczkiKaplica Zalassowskich w Żelislawicach
Zbudowana z końcem XVIII w. jako kaplica grobowa. Orientowana, prostokątna, z płytką absydą. Wnętrze przykryte sklepieniem kolebkowym z lunetami. Wewnątrz ołtarz z I połowy XIX w. Dach dwuspadowy z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę, kryty blachą. Na fasadzie epitafium marmurowe z nazwiskami członków rodziny Zalassowskich. Zalassowscy byli dawniej właścicielami wsi Dziewki i Żelisławice. Wśród pochowanych w kaplicy znajduje się Hipolit Zalassowski (1778-1832) Radca Wojewódzki. Obiekt został wpisany do gminnego rejestru zabytków. Wnętrze przykryte sklepieniem kolebkowym z lunetami. Po­działy zewnętrzne lizenami. Fasada zachodnia zwieńczona trójkątnym przyczółkiem. Okna okrągłe. W wejściu drzwi klepkowe z okuciami. Przed wejściem było zejście do krypty pod kaplicę obecnie zamurowane. Krypta przykryta sklepieniem kolebkowym z lunetami, z kutymi drzwiami. Dach dwuspadowy kryty blachą z sześcioboczną wie­życzką na sygnaturkę. W ołtarzu rzeźba Św. Jana Nepomucena barokowo-ludowa pochodząca z miejscowej kapliczki. Na fasadzie marmurowe epitafium o treści: "Hipolit Zalassowski (zm. 1832) z herbem Półkozic / Wójcicki Szymon (zm. 1831) z herbem Łabędź / Izabela Wójcicka z Kmitów (zm. 1845) z herbem Śreniawa".Kapliczka we wsi
Na środku wsi stoi kapliczka przydrożna murowana potynkowana zbudowana przez Zalassowskich. W rzucie po­ziomym kwadratowa na podwyższeniu. Sklepienie krzyżowe. Okna i wejście zamknięte półkoliście. Na zewnątrz narożniki, spięte lizenami zwieńczonymi wydatnie przełamu­jącymi się gzymsami trójkątnymi przyczółkami. Daszki dwuspadowe i wieżyczka na sygnaturkę pobite blachą. W kaplicy znajduje się figura Św. Floriana z lat 50-tych XX w . 

Kaplica znajduje się przy wjeździe do centrum Żelisławic. Została zbudowana z końcem XVIII wieku jako kaplica grobowa, orientowana. W rzucie poziomym prostokątna, z płytką absydą, murowana, otynkowana.

Wnętrze przykryte jest sklepieniem kolebkowym z lunetami, a podziały wewnętrzne lizenami. Fasada zachodnia została zwieńczona trójkątnym przyczółkiem. Okna są okrągłe, w wejściu znajdują się drzwi klepkowe z okuciami. Przed wejściem było zejście do krypty pod kaplicę, obecnie zamurowane. Dach jest dwuspadowy, kryty blachą, z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. W ołtarzu znajduje się rzeźba Św. Jana Nepomucena barokowo-ludowa, pochodząca z miejscowej kapliczki. Na fasadzie kaplicy umieszczono epitafium marmurowe o treści: Hipolit Zalassowski (zm. 1832) z herbem Półkozic Wójcicki Szymon (zm. 1831) z herbem Łabędź. Izabela Wójcicka z Kmitów (zm. 1845) z herbem Śreniawa.

W treści epitafium w katalogu zabytków są błędy zrobione przez autorów katalogu albo przez rzemieślników odnawiających kaplicę w 1935 r. Zamiast Wójcicki winno być Wojucki herbu Paparona - Paparona to stary herb, przedstawiający białą gęś na zielonej poduszce w polu niebieskim. Wojuccy to rodzice Felicjany żony Hipolita Zalassowskiego, który spoczywa w kaplicy.

1 zalassowski co otrzymał tytuł szlachecki i ziemie wybudował kaplice grobową został pochowany w kościele św Walentego w Siewierzu a po nim reszta jego rodziny została pochowana w kaplicy grobowej w Żelisławicach .