Mlyny i mlynarze - okolice Czestochowy

Poszukuję informacji o losach Antoniego Ładowskiego majstra kunsztu młynarskiego na wietrznym młynie w Kobielach Wielkich. Na pewno mieszkał na tym młynie do 1824 roku (link poniżej). Interesują mnie jego dalsze losy. Być może w książce Tomasza Kuźnickiego "Z dziejów młynarstwa Radomska i regionu" są o nim jakieś wzmianki. Jeśli ktoś ma dostęp do tej publikacji to proszę o sprawdzenie.
Pozdrawiam,
Zbyszek

akt ślubu Zuzanny Ładowskiej nr 18 familysearch.org/ark:/61903/3:1:33SQ-GTR...3D2115410&cc=2115410

Sprawdziłem i niestety Tomasz Kuźnicki w swojej książce w ogóle nie wymienił nikogo o nazwisku Ładowski.

W swoich poszukiwaniach ziemian okolicznych zetknąłem się również z posiadanymi przez nich młynami. Oprócz tego takie obiekty były w majątkach rządowych czyli państwowych. Będę tutaj sukcesywnie zamieszczał to co znalazłem. Może się komuś przyda.
Osada młynarska Brzózka należąca do Ekonomii Krzepice i sprzedana w ręce prywatne posiadała 79 mórg i 93 pręty powierzchni w 1882 r.
Według pomiarów z 1902 r. osada ta miała powierzchnię 78 mórg i 46 prętów.
Karol Szaflik syn Macieja nabył tę osadę od rządu 27.01/8.02.1881 r. przed częstochowskim notariuszem Władysławem Piątkowskim za 1263 ruble i 50 kopiejek.
Antoni Kossowski syn Jana nabył osadę na publicznej licytacji 28.09.1887 r. za 2122 ruble.
Roman syn Błażeja i Antonina córka Antoniego z domu Pytel małżeństwo Patorscy w dwóch równych, niepodzielnych częściach nabyli osadę od Antoniego Kossowskiego 21.03/3.04.1901 r. za 3000 rubli.
Jan syn Wojciecha i Julia córka Feliksa z domu Święcicka małżeństwo Nowak w dwóch równych, niepodzielnych częściach nabyli osadę od Romana i Antoniny Patorskich 12/25.03.1902 r. za 7000 rubli.
Józef Dondela syn Piotra nabył osadę od Jana i Julii Nowak 5/18.10.1907 r. za 7000 rubli.

Witam.Ja w swoim drzewie znalazłem również dwa wątki młynarskie. 1.Marcin Skowron-młynarz-Pustkowie Borowe-1789r 2.Mateusz Zięba/Ziemba/-młynarz-Wola Prusicka-1812r Na tym jednak moja wiedza młynarska się kończy.Przeglądając wątek młynarski zauważyłem,że zawiera on bardzo dużą ilość ważnych i szczegółowych informacji.Być może ktoś z Państwa ma w swoich zapiskach więcej informacji na temat w/w osób.

Witocin
Osada młynarska Witocin wydzielona z dóbr rządowych Ekonomia Iwanowice i sprzedana w ręce prywatne posiadała w 1875 r. powierzchnię 31 mórg i 173 pręty.
Walenty Jabłoński syn Filipa nabył tę osadę od rządu 8/20.05.1875 r.

Drynda
Osada młynarska Drynda wydzielona z dóbr rządowych Ekonomia Iwanowice i sprzedana w ręce prywatne posiadała w 1876 r. powierzchnię 35 mórg i 45 prętów.
Według pomiarów z 1912 r. osada młynarska Drynda posiadała powierzchnię 37 mórg i 276 prętów tj. 19 dziesięcin i 1040 sążni kwadratowych w tym 505 sążni ogrodów warzywnych i owocowych, 11 dziesięcin i 445 sążni gruntu ornego, 1 dziesięcina i 1855 sążni pastewników, 5 dziesięcin i 280 sążni łąk, 1340 sążni wód, 1920 sążni granic, dróg, wygonów i rowów, 190 sążni pod zabudowaniami.
Mateusz Patrzyk syn Szymona nabył tę osadę od rządu 4/16.02.1876 r.
August Gruszka syn Franciszka nabył tę osadę od Mateusza Patrzyka 24.06/6.07.1887 r. za 3000 rubli. Akt kupna sprzedaży został sporządzony przed notariuszem Karolem Filipskim. Stawający do aktu Mateusz Patrzyk na stałe mieszkał w osadzie młynarskiej Kostrzyna, a August Gruszka był poddanym rosyjskim zamieszkałym w dobrach Zakrzew, gminy Kamyk w powiecie częstochowskim.

Gnaszyn
Osada młynarska we wsi Gnaszyn wydzielona z dóbr rządowych Ekonomia Częstochowa i sprzedana w ręce prywatne.
Osada posiadała w roku 1880 powierzchnię 123 mórg i 135 prętów.
19/31.03.1896 r. z osady tej wydzielono 4 morgi i 282 pręty jako nieruchomość o nazwie "Część osady młynarskiej w Gnaszynie litera A".
13/25.08.1897 r. z osady tej wydzielono 68 mórg i 150 prętów jako nieruchomość o nazwie "Osada we wsi Gnaszyn".
8.06.1927 r. z osady tej wydzielono 32.4744 ha jako nieruchomość o nazwie "Osada fabryczna we wsi Gnaszyn".
4.02.1930 r. z osady tej wydzielono 5.2000 ha jako nieruchomość o nazwie "Osada fabryczna we wsi Gnaszyn".
Stanisław Wojtaszewski nabył osadę młynarską Gnaszyn od Skarbu Królestwa Polskiego 13/25.04.1871 r. przed notariuszem Józefem Zborowskim w Częstochowie za 6161 rubli.
Łukasz Zarzycki syn Kazimierza nabył osadę na licytacji publicznej w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie 1/13.07.1881 r. za 8050 rubli.
Ludwika Snitkiewicz córka Wawrzyńca wdowa nabyła osadę od Łukasza Zarzyckiego 20.08/1.09.1882 r. za 16.000 rubli.
Teodor Łagodziński syn Feliksa nabył osadę od Ludwiki Snitkiewicz 8/20.12.1882 r. za 12.100 rubli.
Teodor syn Feliksa i Julianna córka Gotfryda z domu Nauwaldt małżeństwo Łagodzińscy od 21.02/4.03.1884 r. na podstawie aktu zeznanego przed notariuszem Władysławem Piątkowskim w Częstochowie. Przyczyną było to, iż 12/24.08.1866 r. przed notariuszem Franciszkiem Rapackim w Warszawie oboje zawarli umowę przedślubną, mocą której dorobiony w małżeństwie majątek będzie ich wspólną własnością po połowie.
Po śmierci Teodora Łagodzińskiego jego część przeszła na wdowę Juliannę oraz syna Juliana Wacława i córkę Józefę Annę z Łagodzińskich Szlejcher.
13/25.03.1891 r. Julianna Łagodzińska swoją część osady i Julian Wacław Łagodziński swoją jedną czwartą osady razem trzy czwarte osady sprzedali
Emilowi Augustowi Antoniemu synowi Augusta w dwóch trzecich i Józefie Annie córce Teodora z domu Łagodzińskiej w jednej trzeciej małżeństwu Szlejcher za 9075 rubli.
Dawid syn Lejbusia i Emma córka Chama z domu Gotajner małżeństwo Blejwas nabyli od Emila i Julianny Szlejcherów z tej osady 49 mórg i 128 prętów 13/25.01.1895 r. za 8000 rubli.
Abram Dawid Korenberg syn Jakuba nabył od Emila i Julianny Szlejcherów 4 morgi i 282 pręty 13/25.01.1895 r. za 1500 rubli.
Dawid Blejwas nabył 1 morgę 194 pręty od Abrama Dawida Korenberga 19/31.03.1896 r. za 500 rubli.
Feliks Myśliński syn Łukasza w 15/38 części, January Lamparski syn Felicjana w 15/38 części i Michał Fabianowski syn Tomasza w 8/38 części nabyli pozostałą część osady od małżeństwa Emila i Julianny Szlejcherów 11/23.04.1896 r. za 9500 rubli.
Części należące do Feliksa Myślińskiego, Januarego Lamparskiego i Michała Fabianowskiego na mocy porozumień pomiędzy nimi w dwóch równych częściach przeszły na Lamparskiego i Myślińskiego 11/23.06.1898 r.
Na podstawie zapisu z 30.10/12.11.1902 r. część należąca do zmarłego Januarego Lamparskiego przeszła na trójkę jego dzieci: Kazimierę, Henryka i Karola Tadeusza Lamparskich.
Towarzystwo Drogi Żelaznej Herby - Częstochowa nabyło z tej osady dwie działki ziemi o powierzchni 1 dziesięciny i 520 sążni oraz 1335 sążni wchodzące w skład powierzchni 49 mórg i 128 prętów należącej do Dawida i Emmy Blejwas 3/16.05.1904 r. za 1369 rubli i 2 kopiejki.
Marian Sawicki syn Leona nabył od Feliksa Myślińskiego jego część 12/25.07.1911 r. za 8500 rubli.
Marian Sawicki syn Leona nabył od Henryka Lamparskiego jego część 12/25.07.1911 r. za 4500 rubli.
Wilhelm Wiellisch syn Leopolda nabył część należącą do Dawida i Emmy małżeństwa Blejwas 13/26.07.1911 r. za 26.250 rubli.
Na publicznej licytacji w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie części należące do Kazimiery Lamparskiej, Karola Lamparskiego i Mariana Sawickiego 7.11.1911 r. nabyli: Marian Sawicki, Roman vel Abram Markowicz, Ludwik vel Lejzor Markowicz, Izrael vel Jojna Zygman, Ruchla Imich, Szolem Rubin Switgall i Szmul Wolf Zylberblat.
Towarzystwo Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury Sawicki, Markowicz i Spółka nabyło części należące do wyżej wymienionych 28.11/11.12.1911 r. za 21.000 rubli.
Na zasadzie aktu z 9/22.11.1912 r. po śmierci Wilhelma Wiellischa należąca do niego część przeszła na wdowę po nim Annę Franciszkę z domu Tejmitz córkę Bonawentury oraz ich dzieci: Karola, Leopolda, Zofię, Różę Luksemburg z domu Wiellisch.
Anna Wiellisch, Zofia Wiellisch i Karol Wiellisch należące do siebie części sprzedali 22.08.1917 r. przed notariuszem Józefem Żabińskim w Warszawie małżeństwu Franciszkowi i Józefie Kijas za 56.250 marek.
Leopold Wiellisch i Róża Luksemburg należące do siebie części sprzedali 20.07.1918 r. przed notariuszem Romanem Barem w Warszawie małżeństwu Franciszkowi i Józefie Kijas za 18.750 marek.
Wskutek aktu z dnia 5/18.1912 r. przed notariuszem Witoldem Kubickim w Piotrkowie i na skutek wniosku z dnia 18.01.1922 r. właścicielami części należącej do Towarzystwa Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury Sawicki, Markowicz i Ska są: 1.Marian Sawicki w 16/160, 2.Roman vel Abram Markowicz w 19/160, 3.Ludwik vel Lejzor Markowicz w 24/160, 4.Izrael Zygman w 30/160, 5.Ruchla Imich w 15/160, 6.Szmul Wolf Zylberblat w 44/160, 7.Szolem Rubin Switgall w 12/160.
Po śmierci Ruchli Imich jej część odziedziczyły dzieci: Józef, Jadwiga vel Etka zamężna Kojrańska i mąż Abram Hendel Imich co zapisano 11.03.1920 r.
11.03.1930 r. Izrael vel Jojna Zygman nabył część części należących do Romana vel Abrama Markowicza (ze swoich 19/160 sprzedał połowę czyli 19/320 za 890.625 marek) , Ludwika vel Lejzora Markowicza (ze swoich 24/160 części sprzedał połowę czyli 24/320 za 1.125.000 marek), spadkobierców Ruchli Imich (ze swoich 15/160 sprzedali połowę czyli 15/320 za 703.125 marek) , Szmula Wolfa Zylberblata (ze swoich 44/160 części sprzedał połowę czyli 44/320 za 2.062.500 marek) i Szolema Rubina Switgalla (ze swoich 12/160 części sprzedał połowę czyli 21/320 za 562.500 marek).
Marian Sawicki dyrektor fabryki w Gnaszynie lat 59 zmarł 29.05.1919 r. w Częstochowie, był synem Leona i Bronisławy z Kopczyńskich, urodzonym w Zawierciu. Pozostawił wdowę Zofię z Seredyńskich.
Po śmierci Mariana Sawickiego należąca do niego część tj. 16/160 przeszła na dzieci Jerzego i Wandę oraz wdowę Zofię, którzy 15.02.1921 r. sprzedali tę część za 1.500.000 marek Izraelowi Jojnie Zygmanowi w jednej połowie czyli 16/320 części oraz Izraelowi Jojnie Zygmanowi, Romanowi vel Abramowi Markowiczowi, Ludwikowi vel Lejzorowi Markowiczowi, Robertowi vel Szolemie Rubinowi Switgall, Józefowi Imichowi, Jadwidze vel Etce Kojrańskiej i Abramowi Hendlowi Imichowi w drugiej połowie czyli 16/320 części.
7.09.1921 r. utworzono Spółkę Akcyjną pod nazwą: "Spółka Akcyjna Gnaszyńskiej Manufaktury", która tego samego dnia nabyła część osady młynarskiej we wsi Gnaszyn należącą do Towarzystwa Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury, Sawicki, Markowicz i Ska za 5.694.672 marki i 84 fenigi. Powierzchnia: 5132 metry kwadratowe.
14.04.1928 r. małżeństwo Franciszek i Józefa Kijas z należącej do siebie części osady sprzedali 5.2000 ha Spółce Akcyjnej Gnaszyńskiej Manufaktury za 50.000 zł.
8.04.1933 r. Józefa Kijas należącą do niej całą współwłasność osady z wyjątkiem 1.2718 ha graniczącego z torem kolejowym, stawem i gruntami Gnaszyńskiej Manufaktury z nowym domem dwupiętrowym sprzedała Stanisławowi Paskowi synowi Jana za 16.000 zł.

Część osady młynarskiej w Gnaszynie litera A
Wydzielona z osady młynarskiej Gnaszyn. W 1896 r. posiadała powierzchnię 4 morgi i 282 pręty.
Na podstawie wniosku z 23.11.1922 r. do osady tej włączono 4.2337 ha czyli 7 mórg i 168 prętów z osady we wsi Gnaszyn.
Na podstawie protokołu z 7.05.1930 r. do osady tej włączono 7 działów gruntu o powierzchni 5 mórg i 114 i pół pręta pochodzących z osad tabeli likwidacyjnej wsi Kawodrza Górna.
Na podstawie protokołu z 13.06.1939 r. do osady tej włączono 5.8640 ha z osad włościańskich położonych we wsiach Kawodrza Górna i Wielki Bór.
Abram Dawid Korenberg syn Jakuba nabył tę osadę 13/25.01.1895 r. od Emila i Julianny Szlejcherów za 1500 rubli.
Dawid Blejwas syn Lejbusia nabył z tej osady 1 morgę 194 pręty od Abrama Dawida Korenberga 19/31.03.1896 r. za 500 rubli.
Z mocy postępowania spadkowego po śmierci Abrama Dawida Korenberga z dnia 17/30.09.1902 r. należąca do niego część osady przeszła na jego dzieci: 1.Rywę Laję Szajkowicz z domu Kornberg vel Korenberg 1.voto Zygielman, 2.Jachetę Praszkiewicz z domu Kornberg vel Korenberg, 3.Mojżesza Kopela Kornberga vel Korenberga, 4.Szlamę Kornberga vel Korenberga.
Jacheta Praszkiewicz swoją część sprzedała 5/17.07.1898 r. Mojżeszowi Kopelowi Korenbergowi.
Rywa Laja Szajkowicz swoją część sprzedała 31.03/12.04.1899 r. swojej matce wdowie Frajdzie Korenberg, która 29.01/11.02.1903 r. tę część sprzedała Szlamie Kornbergowi za 2100 rubli.
Mojżesz Kopel Kornberg i Szlama Kornberg w dwóch równych niepodzielnych częściach po nabyciu części należącej do Dawida Blejwasa 29.01/11.02.1903 r. za 12.390 rubli.
Gnaszyńskie Zakłady Ceramiczne Spółka Akcyjna nabyła tę osadę od Mojżesza Kopla Kornberga i Szlamy Kornberga 2.07.1922 r. za 8.000.000 marek.
Skarb Państwa tj. Częstochowskie Zakłady Ceramiki Budowlanej w Gnaszynie przejęły tę nieruchomość należącą do Gnaszyńskich Zakładów Ceramicznych Spółka Akcyjna na podstawie orzeczenia ministra przemysłu i handlu z dnia 13.02.1948 r. o przejęciu przedsiębiorstw na własność państwa.

Osada we wsi Gnaszyn
Wydzielona z osady młynarskiej Gnaszyn. W 1896 r. posiadała powierzchnię 68 mórg i 150 prętów.
Na podstawie wniosku z 23.11.1922 r. ze składu tej osady wydzielono 4.2337 ha i włączono do osady część osady młynarskiej w Gnaszynie litera A.
Na podstawie wniosku z 8.06.1927 r. ze składu tej osady oraz ze składu osady młynarskiej we wsi Gnaszyn wydzielono 32.4744 ha i włączono do osady fabrycznej we wsi Gnaszyn. Przy czym z tej osady wydzielono 31.9612 ha.
Feliks Myśliński syn Łukasza w 15/38 części, January Lamparski syn Felicjana w 15/38 części i Michał Fabianowski syn Tomasza w 8/38 części nabyli pozostałą część osady należącą do małżeństwa Emila i Julianny Szlejcherów od nich samych 11/23.04.1896 r. za 9500 rubli.
Części należące do Feliksa Myślińskiego, Januarego Lamparskiego i Michała Fabianowskiego na mocy porozumień pomiędzy nimi w dwóch równych częściach przeszły na Lamparskiego i Myślińskiego 11/23.06.1898 r.
Na podstawie zapisu z 30.10/12.11.1902 r. część należąca do zmarłego Januarego Lamparskiego przeszła trójkę jego dzieci: Kazimierę, Henryka i Karola Tadeusza Lamparskich.
Towarzystwo Drogi Żelaznej Herby - Częstochowa nabyło z tej osady 22.09/5.10.1904 r. dwie działki o powierzchni 1034 sążni i 857 sążni za 496 rubli i 61 kopiejek.
Marian Sawicki syn Leona nabył od Feliksa Myślińskiego jego część 12/25.07.1911 r. za 8500 rubli.
Marian Sawicki syn Leona nabył od Henryka Lamparskiego jego część 12/25.07.1911 r. za 4500 rubli.
Na publicznej licytacji w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie części należące do Kazimiery Lamparskiej, Karola Lamparskiego i Mariana Sawickiego 7.11.1911 r. nabyli: Marian Sawicki, Roman vel Abram Markowicz, Ludwik vel Lejzor Markowicz, Izrael vel Jojna Zygman, Ruchla Imich, Szolem Rubin Switgall i Szmul Wolf Zylberblat.
Towarzystwo Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury Sawicki, Markowicz i Spółka nabyło części należące do wyżej wymienionych 28.11/11.12.1911 r. za 21.000 rubli.
Wskutek aktu z dnia 5/18.1912 r. przed notariuszem Witoldem Kubickim w Piotrkowie i na skutek wniosku z dnia 18.01.1922 r. właścicielami części należącej do Towarzystwa Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury Sawicki, Markowicz i Ska są: 1.Marian Sawicki w 16/160, 2.Roman vel Abram Markowicz w 19/160, 3.Ludwik vel Lejzor Markowicz w 24/160, 4.Izrael Zygman w 30/160, 5.Ruchla Imich w 15/160, 6.Szmul Wolf Zylberblat w 44/160, 7.Szolem Rubin Switgall w 12/160.
Po śmierci Ruchli Imich jej część odziedziczyły dzieci: Józef, Jadwiga vel Etka zamężna Kojrańska i mąż Abram Hendel Imich co zapisano 11.03.1920 r.
11.03.1930 r. Izrael vel Jojna Zygman nabył część części należących do Romana vel Abrama Markowicza (ze swoich 19/160 sprzedał połowę czyli 19/320 za 890.625 marek) , Ludwika vel Lejzora Markowicza (ze swoich 24/160 części sprzedał połowę czyli 24/320 za 1.125.000 marek), spadkobierców Ruchli Imich (ze swoich 15/160 sprzedali połowę czyli 15/320 za 703.125 marek) , Szmula Wolfa Zylberblata (ze swoich 44/160 części sprzedał połowę czyli 44/320 za 2.062.500 marek) i Szolema Rubina Switgalla (ze swoich 12/160 części sprzedał połowę czyli 21/320 za 562.500 marek).
Po śmierci Mariana Sawickiego należąca do niego część tj. 16/160 przeszła na dzieci Jerzego i Wandę oraz wdowę Zofię, którzy 15.02.1921 r. sprzedali tę część za 1.500.000 marek Izraelowi Jojnie Zygmanowi w jednej połowie czyli 16/320 części oraz Izraelowi Jojnie Zygmanowi, Romanowi vel Abramowi Markowiczowi, Ludwikowi vel Lejzorowi Markowiczowi, Robertowi vel Szolemie Rubinowi Switgall, Józefowi Imichowi, Jadwidze vel Etce Kojrańskiej i Abramowi Hendlowi Imichowi w drugiej połowie czyli 16/320 części.
7.09.1921 r. utworzono Spółkę Akcyjną pod nazwą: "Spółka Akcyjna Gnaszyńskiej Manufaktury", która tego samego dnia nabyła część osady we wsi Gnaszyn należącą do Towarzystwa Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury, Sawicki, Markowicz i Ska za 5.694.672 marki i 84 fenigi.
Po wydzieleniach z tej osady różnych obszarów na dzień 16.03.1933 r. pozostały z niej dwie odrębne działki o powierzchni 3901 m.kw. i 4707 m.kw.
Skarb Państwa w osobie Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie nabył z tej osady 3107,12 metrów kwadratowych od Spółki Akcyjnej Gnaszyńskiej Manufaktury 5.12.1935 r. za 3052 zł i 32 gr.

Osada fabryczna we wsi Gnaszyn
Wydzielona z osady Gnaszyn i osady młynarskiej we wsi Gnaszyn posiadała w 1927 r. powierzchnię 32.4744 ha.
Na podstawie wniosku z 4.02.1930 r. do osady tej włączono 5.2000 ha pochodzące z osady młynarskiej we wsi Gnaszyn.
Właścicielom tej osady tj. Spółce Akcyjnej Gnaszyńskiej Manufaktury od Franciszka i Józefy małżeństwa Kijas jako właścicieli reszty osady młynarskiej we wsi Gnaszyn od 1.07.1936 r. do 1.07.1951 r. służyło prawo nieograniczonego w każdym czasie przechodzenia po ścieżce tytułem serwitutu przechodu dla personelu technicznego, administracyjnego, biurowego, roboczego, klientów i innych osób będących w stosunkach bądź z firmą bądź z personelem fabrycznym.
7.09.1921 r. utworzono Spółkę Akcyjną pod nazwą: "Spółka Akcyjna Gnaszyńskiej Manufaktury", która tego samego dnia nabyła osadę fabryczną we wsi Gnaszyn należącą do Towarzystwa Gnaszyńskiej Jutowej Manufaktury, Sawicki, Markowicz i Ska za 5.694.672 marki i 84 fenigi.
Skarb Państwa przejął tę osadę na własność na podstawie orzeczenia ministra przemysłu lekkiego z dnia 30.06.1951 r.